مَشِیدٍ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَشِيدٍ:(وَ قَصْرٍ مَّشِيدٍ) «مَشِيدٍ» از مادّه «
شید» (بر وزن صيد)
به دو معنا آمده است: نخست، به معناى ارتفاع، و ديگرى به معناى گچ، در صورت اول، «مشيد» به معناى
قصرهاى مرتفع و سر به
آسمان كشيده است، و در صورت دوم، به معناى
قصرهايى است كه بسيار محكم بنا مىشود تا از حوادث روزگار مصون بماند؛ زيرا در آن زمان بيشتر خانهها از گِل ساخته مىشده است، و خانههايى كه با گچ مىساختند نسبت به خانههاى گلين بسيار محكمتر بود.
(فَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَ هِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَ بِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَّشِيدٍ) (چه بسيار اهل شهرها و آبادیهايى كه آنها را نابود و هلاک كرديم در حالى كه ستمكار بودند، و ديوارهاى آن بر روى سقفهايش فرو ريخت! و چه بسيار چاه پرآب و
قصرهاى محكم و مرتفع كه بىصاحب ماند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید:
(قَصْرٍ مَشِيدٍ) يعنى كاخهايى كه با گچ ساخته شده باشد، چون كلمه شيد به معناى گچ است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَشِیدٍ»، ص۵۳۱.