مَتّ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مَتّ (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مَتّ
(به فتح میم و تاء مشدد) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای
توسّل
و رسيدن است. این کلمه فقط يک بار در
نهج البلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مَتّ
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای مَتّ
[
ویرایش
]
مَتّ
[۱]
قرشیبنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۵۹.
(مثل عقل) به معنای توسّل و رسيدن است. گويند: «متّ الى فلان بقرابه: و صل اليه و توسّل»
[۲]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۷۰.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه)
درباره
طلحه
و
زبیر
فرمود:
«كُلُّ وَاحِد مِنْهُمَا يَرْجُو الاَْمْرَ لَهُ وَيَعْطِفُهُ عَلَيْهِ دُونَ صَاحِبِهِ، لاَ يَمُتَّانِ إِلَى اللهِ بِحَبْل وَلاَ يَمُدَّانِ إِلَيْهِ بَسَبَب. كُلُّ واحِد مِنْهُمَا حَامِلُ ضَبٍّ لِصَاحِبِهِ»
[۳]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۱۶، خطبه ۱۴۸.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغه، -ط مطبعه الاستقامه، ص۴۴، خطبه ۱۴۴.
[۵]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۶، خطبه ۱۴۸.
یعنی «هر يكى از آن دو
حکومت
را براى خود مىخواهد و آن را به سوى خود مىكشد در
نیّت
خود با ريسمانى به
خدا
وصل نمىشوند و وسيلهاى به طرف خدا دراز نمىكنند، هر يک از آن دو نسبت به رفيقش
کینه
دارد.»
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۱۳، خطبه ۱۴۸.
[۷]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۷۸.
شرحهای خطبه: (
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۷۹.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۶۹۴.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۰۵-۱۰۶.
[۱۱]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۰۹.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این کلمه فقط يک بار در نهج البلاغه آمده است.
[۱۲]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۱۶، خطبه ۱۴۸.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشیبنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۵۹.
۲.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۷۰.
۳.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۱۶، خطبه ۱۴۸.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه، -ط مطبعه الاستقامه، ص۴۴، خطبه ۱۴۴.
۵.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۶، خطبه ۱۴۸.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۱۳، خطبه ۱۴۸.
۷.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۷۸.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۷۹.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۶۹۴.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۰۵-۱۰۶.
۱۱.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۰۹.
۱۲.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۱۶، خطبه ۱۴۸.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشیبنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «متت»، ج۲، ص۹۵۹.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 148 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری