موقن (مفردات‌قرآن)

مُوقِن‌ (به ضم میم و کسر قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای کسی است که دارای یقین یا جویای یقین است.

مُوقِن‌ به معنای آنکه دارای یقین یا جویای یقین است‌.

(وَ فِی الْاَرْضِ آیاتٌ‌ لِلْمُوقِنِینَ‌) «در زمین آیات و دلائلی است برای یقین جویندگان.»

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۲۷۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۹۳.
۳.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة والشوارد، ج۵، ص۸۸۶.
۴.	↑ ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۰.
۵.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۵.
۶.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۰۶.