موعود مسیحیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
موعود مسیحیت، کسی را گویند که در آموزه‌های
مسیحیان، موعود یاد شده است.
دین مسیحیت - به ویژه از دیدگاه مسائل معرفتی و شناختی - ادامۀ
دین یهود است. منبع اصلی دینی و فرهنگی آن،
عهد عتیق است که همان کتاب مقدس
یهودیان است؛ بنابراین هرچه دربارۀ دین یهود گفته شود، تقریباً دربارۀ دین مسیحیت نیز صدق می‌کند.
افزون بر آنچه در متون یهودی مورد
اشاره قرار گرفته، در کتاب‌های ویژۀ
مسیحیت نیز، بشارت‌های بیشتر و روشن‌تری، دربارۀ موعود
آخرالزمان، نقل شده است؛ زیرا:
با
ظهور حضرت مسیح (علیه‌السلام)، زمان در مقیاس کلی، به ظهور
حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نزدیک‌تر شده است.
تحریف کمتری در این آثار پدید آمده است؛ زیرا از دورۀ نزول آثار مقدس یهود، زمان بسیار بیش‌تری می‌گذرد، تا دورۀ کتاب مقدس مسیحیت. این امر، باعث شده است دست
تحریف و پوشیده‌داری، در این آثار، به اندازه آثار یهود فرصت کار نیابد؛ اگرچه دانشمندان مسیحی نیز در این‌باره کوشش بسیار کردند و در تأیید یا رد انجیل‌ها، به این مسائل نیز توجه داشتند و انجیل برنابا را کمتر تأیید می‌کردند.
اکنون به چند
کتاب که در آن‌ها بشارت‌هایی دربارۀ
ظهور منجی آمده است، اشاراتی می‌شود:
و چون
فرزند انسان در جلال خود خواهد آمد، با جمیع
ملائکه مقدسه بر کرسی بزرگی خود قرار خواهد گرفت.
همۀ قبایل نزد وی
جمع خواهند شد و آن‌ها را از هم‌دیگر جدا خواهد کرد؛ چنان‌که شبانی میش‌ها را از بزها جدا کند... .
پس بایست که بسته باشد کمرهای شما و افروخته باشد چراغ‌های شما و خود باشید مانند آن کسانی که
انتظار می‌کشند آقای خود را که کی از
عروسی بازآید که چون آید و در زند، دفعتا در را گشایند. خوشا به حال آن نوکران که چون آقا آید، بیدار یابد آن‌ها را و من به شما می‌گویم که به درستی کمر خود را بسته آن‌ها را نشانید و نزدشان آمده آنان را خدمت خواهد نمود.
و بر
حقیقت آن روز و آن ساعت - سوای پدر - نه
ملائکه آسمان و نه
فرزند، هیچ‌کس مطلع نیست. احتیاط نمایید که با حذر باشید و
دعا نمایید؛ زیرا از هنگام رسیدن آن زمان مطلع نیستید؛ چنانچه شخصی به سفر بعیدی رفته و خانه خود را گذاشته و ملازمان خود را
قدرت داده و هرکس را به شغل خاص مقرر فرموده و دربان را به بیدار بودن امر فرموده است. پس بیدار باشید از آن‌جا که نمی‌دانید بزرگ خانه چه وقت خواهد آمد. در شام یا نصف شب یا وقت بانگ خروس یا صبح؛ مبادا که ناگاه آمده، شما را در
خواب یابد و آنچه من به شما می‌گویم، به همه می‌گویم بیدار باشید.
چنانچه پدر در ذات خود زندگانی دارد، به پسر نیز داده است که او در
ذات خود زندگانی داشته باشد و قدرت به او داده است که هم حکم‌رانی بکند، به علت آن‌که
فرزند انسان است.
فرهنگ‌نامه مهدویت، سلیمیان، خدامراد، ص۴۲۶، برگرفته از مقاله «موعود مسیحیت».
