مهدویت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مهدویت مصدر صناعی «مهدی» است و مهدی، اسم مفعول از ریشه هدایت است و به کسی گفته می‌شود که به رشد و رستگاری هدایت شده است. مهدویت در اصطلاح، اعتقاد به منجی است که تمام اوضاع زندگی بشر را در جهت صلاح و سعادت تغییر می‌دهد. این منجی به اعتقاد
شیعه، مهدی (علیه‌السلام) فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) است که زنده و غایب است. اعتقاد به مهدویت در طول تاریخ با انحراف‌هایی مواجه شد و عده‌ای اعتقاد به مهدویت را وسیله رسیدن به اهداف خود قرار دادند. قرآن کریم ظهور چنین مصلح نجات‌بخشی را «خلافت و وراثت صالحان» می‌نامد.
امام خمینی مسئله مهدویت را تنها یک موضوع تاریخی یا سیاسی نمی‌داند، بلکه وجود حضرت مهدی (علیه‌السلام) و ظهور ایشان را کامل‌کننده مقصد انبیا (علیهم‌السّلام) در اجرای عدالت در تمام عالم در مراتب
انسانیت می‌شمارد.
ایشان در برخی آثار خود مسئله مهدویت و ولایت انسان کامل و مسئله انتظار و وظیفه منتظران را بررسی و تحلیل کرده است.
امام خمینی سوگند به عصر در آغاز سوره عصر
(وَالْعَصْر اِنَّ الْاِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ) را سوگند به انسان کامل می‌داند که عصاره همه موجودات و نسخه تمام عالم است.
ایشان معتقد است امام مهدی ولی‌الله و واسطه
فیض و عنایات حق‌تعالی است و انسان کاملی است که صاحب ولایت مطلقه الهی و تداوم‌بخش رسالت پیامبران است و همان گونه که رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به‌حسب واقع، حاکم بر جمیع موجودات و خاتم رسولان است، حضرت مهدی (علیه‌السلام) نیز حاکم بر همه موجودات و خاتم ولایت کلی است
به باور امام خمینی، امام زمان (علیه‌السلام)، خود قرآن جامع و فرقان قاطع است و باطن حضرت تمام حقیقت قرآن است. به اعتقاد امام خمینی یکی از ویژگی‌های منجی بشریت، تحقق حکومتی است که در آن، مستضعفان وارثان زمین باشند. ازاین‌رو یکی از اهداف مهدی موعود (علیه‌السلام) ایجاد جامعه‌ای است که در میان افراد آن، آیین برادری حکم‌فرماست و اختلافی در میان نیست. امام خمینی
انتظار فرج را انتظار قدرت اسلام و کوشش برای تحقق این قدرت در عالم می‌داند و برداشت ایشان از انتظار، برآمده از شناخت مبارزه پیامبران الهی با ظلم و جور است.
دانشنامه امام خمینی ، تهران،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی ، ۱۴۰۰ شمسی.
