منع (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَنْع (به فتح میم و سکون نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای باز داشتن و ضدّ عطا کردن است.
مَنْع به معنای باز داشتن و ضدّ عطا کردن است.
به مواردی از
مَنْع که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(ما مَنَعَکَ اَلَّا تَسْجُدَ اِذْ اَمَرْتُکَ) «چه چیز باز داشت این‌که
سجده نکنی آن‌گاه که امرت کردم؟»
مَنوع،
مبالغه یعنی بسیار باز دارنده است.
(وَ اِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً) «چون خیر به او رسد بسیار
مانع و
بخیل است.»
مَنَّاعٌ مبالغه است به معنی شدید
المنع است.
(مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیمٍ) «و بسيار
مانع كار خير، متجاوز و
گناهکار است.»
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «منع»، ج۶، ص۲۹۲.
