منبع الحیاة و حجیة قول المجتهد من الأموات (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«منبع الحیاه و حجیه قول المجتهد من الاموات»، به
زبان عربی، تالیف
سید نعمت الله جزائری (م ۱۱۱۲ ق)، است. تحریر این رساله در تاریخ ششم
جمادی الثانی ۱۱۰۰ ق، پایان یافته است.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و سه عنوان کلی «ادله النافین لحجیه قول المجتهد من الاموات»، «ادله المثبتین لحجیه قول المجتهد من الاموات» و «فی تقلید الجاهل للمجتهد المیت و انه معذور فی الاحکام‌ام لا».
رجوع
جاهل به
عالم از بدو پیدایش
جوامع بشری، امری متداول بوده و نقش مهمی در
حفظ حیات و
تمدن این جوامع داشته است.
تقلید عامی از
مجتهد در امر
دین، به عنوان مصداقی از این رجوع، در
تاریخ فقه اسلام و به خصوص
شیعه دارای پیشینه ای طولانی است. از
زمان آغاز
دوران غیبت صغری و حتی پیش از آن،
دانشمندان دین همواره تکیه گاه و مرجع توده ی
مردم در مسائل مورد ابتلا و حوادث
روزگار بوده اند.
یکی از مسائل مورد اختلاف بین
فقها، مسئله تقلید از
مجتهد بعد از درگذشت وی است. در این مورد، چندین نظریه ابراز شده است: جواز مطلق؛ عدم جواز مطلق و تفصیل بین موارد مختلف.
یکی دیگر از مسائل اختلافی، این مسئله است که آیا عمل عامی بدون تقلید
باطل است حتی اگر به نحو
صحیح انجام شده باشد؟ مرحوم جزائری، در این رساله، این دو مسئله را مورد بحث قرار می‌دهند. ایشان، در ابتدا، ادله قائلین به عدم جواز تقلید از مجتهد مرده را نقل و نقد نموده و پس از آن، به ذکر ادله خود در
جواز تقلید می‌پردازد، سپس مسئله عمل عامی بدون تقلید را مطرح و مانند مسئله قبل دیدگاه خود را مستدلا بیان می‌کند.
نسخه موجود در برنامه، همراه با کتاب «
الشهاب الثاقب»
ملا محسن فیض توسط مؤسسه اعلمی
بیروت چاپ شده و چاپ مجدد آن توسط رئوف جمال الدین در شهر مقدس
قم در سال ۱۴۰۱ ق، به انجام رسیده است.
نرم افزار جامع اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
