• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَلْق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَلْق (به فتح میم و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای فقر است. از مشقات به کار رفته این واژه در قرآن کریم کلمه إِمْلاق (به همزه مکسور و سکون میم) به معنى فقر و بی‌چیزی می‌باشد. إِمْلاق فقط دو بار در قرآن آمده است.



مَلْق به معنای فقر است. اصل آن به معنى نرمى است كه فقر انسان را نرم و ذليل می‌كند. إِمْلاق نيز به معنى فقر و بى‌چيزى است‌.


(وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ‌ إِمْلاقٍ‌ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ‌) همينطور است. «فرزندان خويش را از ترس فقر و گرسنگى نكشيد شما و آنها را ما روزى می‌دهيم.» هر دو آيه صريح‌اند در اينكه عرب از ترس فقر و گرسنگى فرزندان خويش را می‌كشتند.
در آيه ديگرى آمده‌ (وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ...) (و اين گونه معبودهای آنها، قتل فرزندانشان را در نظر بسيارى از آنها جلوه دادند؛ زيرا كودكان خود را قربانی بت‌ها مى‌كردند، و افتخار مى‌نمودند. سرانجام آنها را به هلاكت افكندند؛ و در نهايت، آیینشان را بر آنان مشتبه ساختند.) اين آیه شامل مطلق كشتن اولاد است خواه از براى عار باشد چنان كه در زنده به گور کردن دختران و خواه براى فقر باشد.

۲.۱ - کاربرد در نهج البلاغه

در نهج البلاغه فرموده: «إِذَا أَمْلَقْتُمْ‌ فَتَاجِرُوا اللَّهَ بِالصَّدَقَةِ» «چون فقير شديد با خدا با صدقه معامله كنيد صدقه بدهيد تا خدا توانگرتان كند.»


املاق فقط دو بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۷۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۲۳۶.    
۳. انعام/سوره۶، آیه۱۵۱.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۳۱.    
۵. طباطبائی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۷۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۱۶.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۹۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۰.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۱۳۷.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۴۵.    
۱۱. طباطبائی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۶۱.    
۱۲. طباطبائی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۹۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۷۱.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۸۸.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ص۲۱۰، حکمت ۲۵۸.    
۱۶. شریف رضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۳۲، حکمت ۲۴۹.    
۱۷. انعام/سوره۶، آیه۱۵۱.    
۱۸. اسراء/سوره۱۷، آیه۳۱.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، بر گرفته از مقاله «ملق»، ج۶، ص۲۷۲.    






جعبه ابزار