و در فاصله کمی از مرقد منسوب به پدرش، قرار دارد. ساختمان زیارتگاه، دارای صحن وسیعی است که میان آن و اتاق مقبره، رواقی وجود دارد. بر قبر، ضریحی چوبی و بر فراز اتاق مقبره، گنبدی وجود دارد.
از جزئیات زندگی و نام شیوخ و اساتید وی، آگاهی‌های زیادی در دست نیست، جز آنکه نوشته‌اند او از یحیی بن سعید حلی و نیز از پدرش، نجیب‌الدین محمد بن جعفر، روایت کرده است. از میان شاگردان و راویانِ از وی نیز، باید علامه حلی، برادرش نظام‌الدین احمد و محمد بن حسن بن محمد بن مهتدی، را که در سال ۶۷۰ ه. ق، از وی، اجازه روایت، دریافت کرده است، نام برد.
