مفطرات روزه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مفطرات، یازده مورد است که در زیر می‌آید.
۱) خوردن و آشامیدن.
۲)
آمیزش در
قبل و به قول مشهور، در
دبر.
۳)
دروغ بستن به خدا و
معصومان علیهم السّلام
۴)فروبردن سر در
آب به
قول مشهور.
۵)رساندن
غبار غلیظ بر
حلق به
قول مشهور.
۶) باقی ماندن عمدی بر
جنابت تا
اذان صبح و نیز
حیض و
نفاس ( به قول مشهور.)
۷)
استمناء
۸)در اینکه
اماله با مایعات موجب
بطلان روزه می‌شود یا نه، اختلاف است.
افطار روزه، موجب
بطلان آن و در
روزه ماه رمضان، موجب
ثبوت قضا نیز می‌شود. افطار عمدی روزه
واجب معیّن، مانند روزه ماه رمضان،
نذر و نیز قضای روزه ماه رمضان در صورت
افطار بعد از
ظهر موجب ثبوت
کفاره است.
افطار آگاهانه و عمدی در روز ماه رمضان، موجب ثبوت
تعزیر( در بار اول و دوم است و چنانچه شخصی بار سوم بنابر قولی یا چهارم بنابر قولی دیگر آن را تکرار کند کشته می‌شود) می‌شود، به شرط آنکه بار اول و دوم تعزیر شده باشد.
اگر افطار روزههایی که
واجب است پی در پی گرفته شود ـ همچون شصت روز روزه کفّاره ـ از روی
عذر، مانند حیض باشد، ضرری به
تتابع نمی‌زند و پس از رفع عذر، روزه را ادامه میدهد. امّا اگر بدون عذر باشد، تتابع از بین می‌رود و باید روزه را از سر بگیرد.
اگر روزه‌دار به گونهای که
اختیار از او سلب گردد مجبور به افطار شود، روزهاش باطل نمیشود، کفّاره نیز ندارد؛ امّا اگر
تهدید شود و او برای در
امان ماندن از عواقب تهدید با اختیار خود افطار کند، روزهاش
باطل می‌شود، ولی کفّاره ندارد.
اگر روزه‌دار از روی
تقیه،افطار کند، مانند افطار در روز
عید مخالفان یا پس از
غروب خورشید و پیش از
مغرب شرعی، در
صحت و بطلان این روزه اختلاف است. بنابر قول به بطلان روزه، قضای آن
واجب است؛ لیکن کفّاره ندارد.
حلال شمردن افطار روزه ماه
رمضان از سوی
مسلمان موجب
ارتداد وی میگردد.
زمان
افطار، غروب خورشید است که به قول مشهور با از بین رفتن سرخی از ناحیه مشرق تحقق می‌یابد.
برای
افطار آدابی ذکر شده، از جمله: خواندن
دعا، اعم از
مأثور و
غیر مأثور و
تلاوت سوره قدر هنگام افطار
مستحب است. نیز مستحب است
افطار پس از خواندن
نماز مغرب صورت گیرد، مگر روزه دار بسیار گرسنه یا تشنه باشد، به حدّی که
خضوع و
حضور قلب را از او
سلب کند یا دیگران برای افطار
منتظر او باشند.
افطار با آب، بویژه
آب نیمه گرم، شیر و شیرینی، بویژه
خرما مستحب است.
مستحب است افطار در روز
عید فطر، پیش از
نماز عید و در
عید قربان، بعد از نماز عید صورت گیرد.
فرهنگ فقه اهل بیت علیهم السلام،ج۱،ص ۶۲۵-۶۲۶.
