• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مفسران طبقه هفتم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نهضت علمی شیعه که از قرن هفتم و هشتم هجری آغاز شده بود، در قرن یازدهم به اوج خود رسید و زمینه تحول زیربنایی در تفسیر را پدید آورد.


مفسران این طبقه، شخصیت‌های مشهور و بزرگی هستند؛ همچون:
۱. سید حیدر آملی (م بعد از ۸۷۸ ق)، صاحب کتاب جامع الاسرار؛
۲. ملامحسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ق) مؤلف تفسیر صافی؛
۳. ملاصدرا (م ۱۰۵۰ق) نویسنده اسرار الآیات؛
۴. سید هاشم بحرانی (م ۱۱۰۷ق) مؤلف تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن؛
۵. شیخ عبدعلی حویزی شیرازی (م ۱۱۱۲ ق) نگارنده تفسیر نورالثقلین؛
۶. بهاءالدین شریف لاهیجی (زنده تا ۱۰۸۸ق) صاحب تفسیر لاهیجی؛
۷. سید عبدالله شبر (م ۱۲۴۲ق) صاحب کتاب تفسیر شبر؛
۸. مولی محمدرضا بن عبدالحسین نصیری طوسی (زنده تا سال ۱۰۷۳ ق)، مؤلف تفسیر الائمة لهدایة الامة؛
۹. میرزا ابراهیم صدر شیرازی (م ۱۰۰۷ق) نویسنده عروة الوثقی؛
۱۰. قاضی محمد ابراهیم (م ۱۱۶۰ق) مؤلف تفسیرالقرآن.

برای مفسران اهل سنت در تقسیم بندی علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه بیش از شش طبقه ذکر نشده است.
[۱] عمیدزنجانی، عباسعلی، مبانی و روشهای تفسیرقرآن، ص ۸۵-۸۶.
[۲] جلالیان، حبیب الله، تاریخ تفسیرقرآن کریم، ص ۲۰۶-۲۰۷.


۱. ↑ عمیدزنجانی، عباسعلی، مبانی و روشهای تفسیرقرآن، ص ۸۵-۸۶.
۲. ↑ جلالیان، حبیب الله، تاریخ تفسیرقرآن کریم، ص ۲۰۶-۲۰۷.


فرهنگ‌نامه علوم قرآن، برگرفته از مقاله «مفسران طبقه هفتم».    



جعبه ابزار