• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مفرد محلّی به لام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مفرد محلّی به لام، یکی از الفاظ دلالت کننده بر اطلاق می باشد.



الف و لام بر سه قسم است:
۱. الف و لام جنس؛ ۲. الف و لام عهد؛ ۳. الف و لام استغراق.


مفرد محلّی به لام، که یکی از الفاظ مطلق می‌باشد به معنای ماهیتی است که بر آن الف و لام جنس وارد می‌شود.


فرق اسم جنس و مفرد محلّی به لام این است که در اسم جنس لحاظ تمیّز و تشخّص وجود ندارد، مثل: « انسان »، اما در مفرد محلّی به لام، ماهیت به وصف تمیّز و تشخّصِ از غیر، لحاظ می‌گردد.
در کتاب «کفایة الاصول» آمده است:
«و المعروف ان اللام تکون موضوعة للتعریف و مفیدة للتعیین فی غیر العهد الذهنی».
[۵] مفاتیح الاصول، مجاهد، محمد بن علی، ص۱۹۴.
[۶] الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۳، ص۲۳۰.
[۷] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۵۳۴.



۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۵، ص۳۵۶.    
۲. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۳، ص۶۹۴.    
۳. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴۵.    
۴. انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۱۹۷.    
۵. مفاتیح الاصول، مجاهد، محمد بن علی، ص۱۹۴.
۶. الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۳، ص۲۳۰.
۷. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۵۳۴.
۸. الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ج۱، ص۲۲۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۶۳، برگرفته از مقاله «مفرد محلی به لام».    




جعبه ابزار