معن بن اوس مزنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معن بن اوس مزنی (م
۷۳ق)، از
شاعران مشهور که
دوره جاهلیت و
اسلام را درک کرده است. او را
شاعری ماهر و فحل دانسته و دربارهاش گفتهاند که وی
شاعری شیرین بیان و نیکوسخن بود و دارای مراثی، مدایح و ابیاتی چند در
حکمت نیز میباشد.
معن بن اوس بن نصر بن زیاد بن اسحم بن زیاد مزنی، از
قبیله مزینه بود.
قبل از
اسلام متولد شد و در منطقهای بین
مکه و
مدینه میزیست. مسافرتهایی به
شام و
بصره داشته
و از جمله
شعرای مسلمانی بوده که دو
دوره جاهلیت و
اسلام را درک کرده است.
مورخان او را
شاعری ماهر و فحل دانسته
و دربارهاش گفتهاند که وی
شاعری شیرین بیان و نیکوسخن بود و دارای مراثی، مدایح و ابیاتی چند در حکمت نیز میباشد.
معاویه از
اشعار او خوشش میآمد
و میگفت که وی از جمله تواناترین
شاعران اهل
اسلام است.
او در
مدح برخی از
صحابه اشعاری سروده و قصیدهای نیز در
هجو عبدالله بن زبیر،
برادر رضاعی خود دارد.
زمانی که
اسلام آورد، بر
عمر بن خطاب وارد شد و در مدینه مستقر گشت
و با افرادی چون
عبدالله بن عباس و
عبدالله بن جعفر بن ابی طالب مراوداتی داشته و مورد تکریم ایشان بوده است.
معن بن اوس در اواخر عمرش نابینا شد
و در سال ۷۳ق
در مدینه وفات کرد.
سال فوتش را به صورتهای دیگر نیز آوردهاند.
از آثار معن دیوان
شعری است
که
ابوسعید سکری آن را جمعآوری کرده است.
قصیده لامیه عجم او معروف است.
(دیگر منابع:
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، ج۱، ص۷۷۴، برگرفته از مقاله «معن مزنی».