• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معمر بن عبّاد سلمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





معمر بن عباد سلّمی۲۱۵ق)، از بزرگ‌ترین غالیان قدریه و رهبری فرقه‌ای از معتزله به نام معمّریه را عهده‌دار بود.



ابوالمعتمر، معمر بن عباد سلّمی بصری عطّار معتزلی، از قبیله بنی سلیم بود. نخست در بصره و سپس ساکن بغداد گردید. گفته‌اند که او در پاره‌ای از مسائل مناظراتی با نظّام داشته است.
[۱] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۰۷.
بشر بن معتمر، هشام بن عمرو و ابوالحسن مدائنی از شاگردانش بوده‌اند. او که از بزرگ‌ترین غالیان قدریه بود، رهبری فرقه‌ای از معتزله به نام معمّریه را عهده‌دار بود. از جمله عقاید معمّر، نفی صفات و قدر از خدا بود. خدا را خالق اجسام، و اجسام را خالق اعراض می‌پنداشت و به دلیل داشتن چنین عقایدی مورد تعقیب معتزله قرار گرفت و متواری گردید. به ابراهیم سندی پناه برد و تا پایان عمر در اختفا به سر برد.


سرانجام به سال ۲۱۵ق در بغداد درگذشت و آثاری از خود بر جای گذارد.


آثار او را کتاب المعانی، الاستطاعه، اللیل و النهار و الاموال، علّة القرسطون و المراة و کتاب الجزء الذی لا یتجزّا و القول بالاعراض و الجواهر گفته‌اند.
[۵] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۰۷.
(دیگر منابع:
[۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۳، ص۱۸۷۰۶.
[۱۱] مهدی لدین ‌الله، احمد بن یحیی، طبقات المعتزله، ص۵۴، باب ذکر المعتزله ۳۱.
[۱۲] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۴، ص۶۵.
)


۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۰۷.
۲. یمانی، احمد بن یحیی، المنیة و الامل، ص۱۶۷.    
۳. بغدادی، اسماعیل بن محمد، الملل و النحل، ج۱، ص۱۱۸-۱۱۹.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۵۴۶.    
۵. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۰۷.
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۷۲.    
۷. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۶، ص۷۱.    
۸. نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، ص۱۵.    
۹. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۳، ص۱۸۷۰۶.
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۵، ص۴۱۳-۴۱۴.    
۱۱. مهدی لدین ‌الله، احمد بن یحیی، طبقات المعتزله، ص۵۴، باب ذکر المعتزله ۳۱.
۱۲. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۴، ص۶۵.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۷۳، برگرفته از مقاله «معمر سلّمی».






جعبه ابزار