معشر (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
معشر (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط:
مَعْشَر (لغاتقرآن)
،
جماعت
.
مَعْشَر
(به فتح میم و سکون عین و فتح شین) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم
به معنای
جماعت
است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مَعْشَر
۲ - کاربرد در قرآن
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای مَعْشَر
[
ویرایش
]
مَعْشَر
:
جماعت
است.
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲.
[۲]
طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۰۳.
(
يا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ
)
.
[۳]
انعام/سوره۶، آیه۱۳۰.
۲ - کاربرد در قرآن
[
ویرایش
]
اين لفظ سه بار در
قرآن
بكار رفته و همه درباره
جنّ
و
اِنْس
است.
[۴]
انعام/سوره۶، آیه۱۲۸.
[۵]
انعام/سوره۶، آیه۱۳۰.
[۶]
رحمن/سوره۵۵، آیه۳۳.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲.
۲.
↑
طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۰۳.
۳.
↑
انعام/سوره۶، آیه۱۳۰.
۴.
↑
انعام/سوره۶، آیه۱۲۸.
۵.
↑
انعام/سوره۶، آیه۱۳۰.
۶.
↑
رحمن/سوره۵۵، آیه۳۳.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "معشر"، ج۵، ص۲.
ردههای این صفحه :
اصطلاحات قرآنی
|
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان قرآن
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری