معاویة بن عمّار دهنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالقاسم معاویة بن عمار دهنی (م
۱۷۵ق)، از
شیعیان سرشناس،
محدث و از خواص یاران و راویان
امام صادق (علیه‌السّلام) و
امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.
ابوالقاسم معاویة بن عمار بن خباب بن عبدالله دهنی بجلی عبدی کوفی، اهل
کوفه،
از هم پیمانان بنی دُهن،
از خواص یاران امام صادق (علیه‌السّلام)
و راوی از آن امام همام و امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.
همچنین او از پدرش
عمار روایت نقل کرده است.
راویانی مانند
صفوان بن یحیی،
محمد بن مسکین و
ابن ابی عمیر از وی روایت نقل کرده‌اند.
گفتنی است که ایشان در آغاز زره فروش بود.
برخی رجال‌شناسان وی را از شیعیان سرشناس، بزرگ منزلت، محدثی مورد اعتماد
و فاضل معرفی کرده‌اند.
برخی نیز او را ضعیف شمرده‌اند.
او در طریق اسناد بیش از ۹۶۴ روایت قرار گرفته است.
معاویة بن عمار دهنی در سال ۱۷۵ق درگذشت.
کتاب‌های الدعاء، مزار امیرالمؤمنین، کتاب یوم و لیلة، الزکاة،
الصلاة،
الحدیث،
الطلاق
و الحج از آثار اوست.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۶۸، برگرفته از مقاله «معاویه دهنی».
