• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مصعب بن عبد الله بن مصعب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مصعب بن عبدالله بن مصعب، فقیه، محدث و ادیب و اهل مدینه و از علمای قرن دوم بود، وی معتقد به مخلوق بودن قرآن بود و سرانجام در بغداد درگذشت.



ابوعبدالله مصعب بن عبدالله بن مصعب بن ثابت بن عبدالله بن زبیر، زبیری مدنی قرشی اسدی.اهل مدینه بود و در سال ۱۵۶هـ متولد شد. او ساکن بغداد، و عموی زبیر بن بکار بود. وی در بغداد از مالک بن انس، ضحاک بن عثمان، ابراهیم بن سعد و دیگران حدیث نقل می‌کرد.


و افرادی چون زبیر بن بکار، عبدالله بن احمد بن حنبل، ابوالقاسم بغوی، موسی بن‌هارون، ابن ماجه و ابویعلی موصلی از او روایت کرده‌اند. مصعب فردی ادیب، اخباری، صدوق، علامه در انساب، محدث، شاعر و فقیه به حساب می‌آمد. رجال شناسان او را توثیق کرده‌اند، ولی عده‌ای به جهت اینکه وی در رابطه با مخلوق بودن قرآن معتقد به توقف بود، نسبت به وثاقت او اشکال کرده‌اند.


مصعب در شوال سال ۲۳۶ در هشتاد سالگی در بغداد درگذشت.


کتاب‌های جزء، النسب الکبیر و نسب قریش از اوست.


برای مطالعه بیشتر این منابع را ببینید:


۱. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۹، ص۱۷۵.    
۲. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۱۳.    
۳. شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱،ص۳۰ و ۳۱.    
۴. ابن ندیم، محمد بن إسحاق، الفهرست (الندیم) ۱۴۰.    
۵. ابن الاثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۳۲.    
۶. شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱،ص۳۰ و ۳۱.    
۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۱۳.    
۸. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص ۲۹۱.    
۹. ابن ندیم، محمد بن إسحاق، الفهرست (الندیم) ۱۴۰.    
۱۰. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ۳۴۴.    
۱۱. ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۱۷، ص۳۶۳.    
۱۲. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التّهذیب، ج۱۰، ص۱۶۲-۱۶۴.    
۱۳. ذهبی، شمس الدین، العبر، ج۱، ص۳۳۲.    
۱۴. حنبلی، ابن عماد، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۶۷.    
۱۵. ذهبی، شمس الدین، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۲۰.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مصعب زبیری» ج۱؛ ص۷۶۵.    






جعبه ابزار