مستهل بن کمیت اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مستهل بن کمیت اسدی (م
۱۵۰ق)، از شاعران فصیح و فرزند
کمیت اسدی بود.
مستهل بن کمیت بن زید بن حبیش بن مجالد اسدی کوفی، اهل
کوفه بود و در آنجا زندگی میکرد.
او شاعری فصیح،
چیرهدست، دارای خلاقیّت و در سیاست نیز دستی داشت.
او فرزند کمیت، شاعر معروف
اهلبیت (علیهمالسّلام) بود و به روزگار
امویان همراه پدرش از
ظلم خالد قسری، والی کوفه گریخت و به
دمشق نزد
هشام بن عبدالملک (حکومت
۱۰۵-
۱۲۵ق) رفت.
او به روزگار
عباسیان نیز از کوفه به قصد دیدار
ابوالعباس سفاح (حکومت
۱۳۲-
۱۳۶ق) به انبار رفت که ماموران حکومتی او را دستگیر و زندانی کردند. مستهل نیز طی نامهای شرححال خود را در قالب شعر برای سفاح بیان کرد و آزاد شد و انعام خوبی گرفت. او در زمان حکومت
منصور دوانیقی (۱۳۶-
۱۵۸ق) نزد او رفت و با او حکایاتی دارد.
در همین زمان به امارت
عیسی بن موسی هم رفت و آمد داشته و به تدریج متهم به
شرب خمر شد و عیسی او را از خود طرد نمود.
او در
بصره نیز با
عبدالصمد بن علی، امیر آن شهر مراوده داشته است.
سرانجام به سال ۱۵۰ق درگذشت
و تنها اثر بازمانده از او مجموعه اشعاری در پنجاه ورقه میباشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۵۹، برگرفته از مقاله «مستهل اسدی».