مزمار (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَمْر (به فتح زاء و سکون میم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای خواندن با «
نی» با دمیدن در آن؛ و
مِزْمار (به کسر میم و سکون زاء) آلت خواندن «
نی» است. جمع این واژه
مَزامیر (به فتح میم) یا
زبور داود (علیهالسّلام) است که از طرف
خداوند نازل گشته و همان سرودها، دعاها و اخلاقیات
حضرت داود (علیهالسّلام) است.
امام علی (علیهالسّلام) فقط یکبار درباره
زهد از این کلمه در
نهج البلاغه استفاده کرده است.
زَمْر به معنای خواندن با «
نی» با دمیدن در آن است. در لغت آمده: «زمر الرجل زمرا و زمیرا: غنّی بالنفخ فی القصب و غیره»
مِزْمار آلت خواندن «
نی» و جمع آن
مَزامیر است. مزامیر یا زبور داود (علیهالسّلام) همان سرودها و دعاها و اخلاقیات او بود که از طرف خداوند نازل گشته بود، در تورات فعلی کتاب مزامیر داود یکی از کتابهای
تورات است و دارای صد و پنجاه مزبور است.
امام (علیهالسّلام) که درباره زهد فرموده:
«وَإِنْ شِئْتَ ثَلَّثْتُ بِدَاوودَ صَاحِبِ الْمَزَامِيرِ، وقَارِىءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَلَقَدْ كَانَ يَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِيَدِهِ، وَيَقُولُ لِجُلَسَائِهِ: أَيُّكُمْ يَكْفِينِي بَيْعَهَا!» «اگر خواسته باشی سوّمین سرمشق را به نظر میآوری که داود (علیهالسّلام) صاحب مزامیر و قاری اهل
بهشت است بافتهای لیف خرما را با دست خود میبافت و به یارانش میفرمود: کدام یک این را از طرف من میفروشید؟»
(شرحهای خطبه:
) این کلام در «خوص» نیز گذشت.
این ماده فقط یکبار در «نهج» آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مزمار»، ج۱، ص۵۰۰.