• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مزاحم بن عمرو عقیلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مزاحم بن عمرو بن مرّة عقیلی (م حدود ۱۲۰ق)، از شاعران مسلمان، غزل‌سرا، صاحب قصیده و رجز، فصیح، شجاع و بیابان‌نشین معروف دوران اموی بود.



مزاحم بن عمرو بن مرّة بن حارث بن مصرّف بن اعلم عقیلی، از قبیله بنی عقیل بن کعب بود و در منطقه‌ای از سرزمین‌های بنی عقیل سکونت داشت. وی از شاعران معروف دوران اموی بوده که در اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم زندگی می‌کرد.
[۳] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۳۴.
مزاحم از شاعران مسلمان، غزل‌سرا، صاحب قصیده و رجز، فصیح، شجاع و بیابان‌نشین بود. فرزدق، جریر و ذوالرمة او را ستوده و برتر از خود دانسته‌اند. او اکثر اشعارش را درباره حیوانات می‌سرود.
[۵] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۲۲۴.
ابن مزاحم در پی نزاعی یکی از مردان قبیله بنی جعده را مجروح کرد، از این‌رو به زندان افتاد و پس از مدت زیادی از زندان گریخت. دیوان شعر اثر اوست. مزاحم در حدود ۱۲۰ق درگذشت.
[۱۰] جمحی، محمد بن سلام، طبقات الشعراء، ص۱۵۰.
[۱۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۱۲۵.



۱. بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۶، ص۲۷۳.    
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۹، ص۷۲.    
۳. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۳، ص۱۳۴.
۴. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۹، ص۶۸.    
۵. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۲۲۴.
۶. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۹، ص۷۰.    
۷. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۱۴.    
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۱۱.    
۹. جمحی، محمد بن سلام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۷۷۰.    
۱۰. جمحی، محمد بن سلام، طبقات الشعراء، ص۱۵۰.
۱۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۲.    
۱۲. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۱۲۵.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۵۸، برگرفته از مقاله «مروان عقیلی».






جعبه ابزار