این مدرسه را صحابی بزرگ عبداللّه بن مسعود پایه‌گذاری کرد. ابن مسعود به پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) وابسته بود و خادم او بود و بر دست او پرورش یافت. حذیفه می‌گوید: «نزدیک‌ترین مردم به پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) در مقام راهنمایی، ارشاد و موضع‌گیری، ابن مسعود است».
صحابه پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) می‌دانستند که ابن ام عبد (ابن مسعود) از نزدیک‌ترین بندگان به خداست؛ نخستین کسی است که آشکارا در جمع قریش قرآن خواند و در راه خدا آزارها دید و شکیبایی نمود. او در دو هجرت (هجرت به حبشه و مدینه) حضور داشت و در تمام جنگ‌های پیامبر شرکت نمود.
وی در زمان خلافتعمر به عنوان معلم و مربی به کوفه آمد تا اینکه در سال ۳۱ عثمان او را احضار کرد و در همان سال وفات یافت. ابو‌الدرداء هنگام شنیدن خبر وفات وی گفت: «پس از او، دیگر کسی همانند او نیست».
