• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مخصص در علم اصول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دلیلِ تخصیص زننده و محدود کننده دلیل دیگر را مخصِّص گویند.



مخصص، دلیلی است که عام را تخصیص می‌زند و گستره نفوذ و تاثیر آن را محدود نموده و شماری از افراد عام را از حکم آن بیرون می‌کند.


به بیان دیگر، هر گاه دلیل خاص، بر دلیل عام مقدم گردد، آن خاص را مُخصِّص و آن عام را مُخَصَّص یا مخصوص می‌نامند و به این لحاظ، بین خاص و مخصص فرق است، زیرا ممکن است به دلایلی عام بر خاص مقدم گردد که در این صورت، خاص را مخصصِّ نمی‌گویند.
[۲] اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۳۸۰.
[۳] رشاد، محمد، اصول فقه، ص۱۵۴.
[۵] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۸۱.
[۹] فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۲۳۴.
[۱۰] شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج۱، ص۸۷.
[۱۱] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۲۴۴.
[۱۲] زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۲۰۰.
[۱۳] جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مقدمه عمومی علم حقوق، ص۲۶۳.
[۱۵] عجم، رفیق، موسوعة مصطلحات اصول الفقه عند المسلمین، ج۲، ص۱۳۸۸.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۳۴.    
۲. اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۳۸۰.
۳. رشاد، محمد، اصول فقه، ص۱۵۴.
۴. محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۹۵.    
۵. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۸۱.
۶. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ۱، ص۵۱۷.    
۷. فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۱۱۹.    
۸. صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص۱۱۶.    
۹. فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۲۳۴.
۱۰. شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج۱، ص۸۷.
۱۱. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۲۴۴.
۱۲. زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۲۰۰.
۱۳. جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مقدمه عمومی علم حقوق، ص۲۶۳.
۱۴. حیدر، محمد صنقور علی، المعجم الاصولی، ج۲، ص۴۶۱.    
۱۵. عجم، رفیق، موسوعة مصطلحات اصول الفقه عند المسلمین، ج۲، ص۱۳۸۸.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۱۱، برگرفته از مقاله «مخصِّص».    



جعبه ابزار