محمدحسین مظفر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیخ
محمد حسین فرزند
محمد بن عبدالله
بن محمد بن احمد بن مظفر نجفی از علمای معاصر
شیعه امامیه است.
وی در سال ۱۳۱۲ ق به
دنیا آمد. خاندانش از عالمان مشهور
عراق به شمار می‌روند پدرش از فقیهان
نجف بود و برادرانش محمدحسن و محمدرضا نیز از فقها هستند. علامه
مظفر علاوه بر
فقه و
اصول در
ادبیات و
تاریخ مهارت داشت و در این زمینه کتبی هم تالیف کرد. او و برادرش رضا در درس برادر دیگرشان حسن شرکت کردند. همچنین میرزا
محمد حسین نائینی و
آقا ضیاء عراقی از استادان
محمد حسین بود.
او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعیة منتدی النشر» که برادرش رضا تاسیس کرده بود شرکت داشت و در مجموع این برادران روش جدیدی در آموزش
علوم اسلامی آغاز کردند، به طوری که دانشکده‌ای در فقه تاسیس کردند و حتی زبان‌های خارجی در آن تدریس می‌شد و وزارت معارف عراق آن را تایید کرد. بنابراین علامه
مظفر از جمله عالمانی است که در دوره‌ای خاص به تالیف در موضوعاتی که کمتر به آن توجه شده پرداختند و معارف
شیعه را تبیین نمودند.
آثار منتشر شده وی عبارتند از: ۱-
امام صادق علیه السلام، ۲-
تاریخ شیعه، ۳-
الثقلان: الکتاب و العترة، ۴- الشیعة و الامامة، ۵- علم الامام، ۶-
میثم تمار، ۷- دیوان شعر درباره
اهل‌بیت علیه‌السّلام.
وی در
محرم سال ۱۳۸۱ قمری از
دنیا رفت و در کنار برادر بزرگش علامه شیخ
محمدحسن مظفر در آرامگاهی بیرون نجف دفن شد.
نرم افزار تا حضور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
