محمدحسین بن علی‌محمد مقدس فانی مبارکه‌ای اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین بن علی‌محمد مقدس فانی مبارکه‌ای اصفهانی،
عارف سالک و
ادیب شاعر
اصفهان در
قرن جهاردهم هجری می‌باشد.
محمّد حسین مقدّس فانی بن علی محمّد مبارکه‌ای،
عارف سالک و
ادیب شاعر در
قرن جهاردهم هجری. در سال ۱۲۹۴ق متولّد شده
[و در کودکی پدرش را از دست داد و در نوجوانی به کسب و کار پرداخت. در چهل سالگی با پای پیاده به
عتبات عالیات رفته و پس از بازگشت به زادگاه خود به تحصیل پرداخت و
علم و ادب آموخت و به سرودن شعر لب گشود. سپس به خدمت مشایخ صوفیه درآمده و به مقام ارشاد در
سلسله صوفیه نائل شد وبه لقب «مقدّس فانی»
شهرت یافت. او زندگی را در
زهد و استغنا و اکتفا به‌اندکی از خوراک و پوشاک و نعمت‌های دنیوی سپری نموده
] و سرانجام در شب یکشنبه ۱۴
محرم ۱۳۵۳ وفات یافته و در «مبارکه» از توابع لنجان
اصفهان مدفون شد.
کتب زیر از اوست:
۱. «آفتاب عرفان» ۲. «خورشید حقیقت»
[که یک بار در سال ۱۳۳۶ش و بار دیگر در سال ۱۳۷۶ش به چاپ رسید
] ۳. «شمس حقیقت» ۴. «نور معرفت» و غیره
[این چند بیت از یکی از قصاید او در مدح
علی (علیه‌السّلام) است
]:
بوی فروردین رسد اندر مشام از هر کنار ••••• یا مگر باد صبا آرد نسیم از زلف یار
گشت صحرا چون بهشت از نکهت اردیبهشت ••••• خیمه زد در طرف بستان پادشاه نوبهار
باغ از گل گشته مانند گلستان ارم ••••• راغ عطرآگین شده از سبزه‌های بی شمار
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۷۳۱-۷۳۲.
