ملّامحمّدتقی بن علی‌نقی طبسی، عالم فاضل، از دانشوران قرن دوازدهم هجری. وی در اصفهان ساکن بود و نزد جمعی از علمای اصفهان از جمله آقاجمال‌الدّین محمّد خوانساری به تحصیل پرداخت. پس از آن خود در اصفهان به تدریس مشغول شد. حزین لاهیجی درباره او نوشته است: «از مشاهیر فضلاء و در فنون علوم، صاحب دستگاهی عظیم بود. در اصفهان توطن اختیار و به افاده اشتغال داشت و در آن حادثه به رحمت ایزدی پیوست.» (ظاهراً وفات این عالم عالی‌قدر سال ۱۱۳۴ یا ۱۱۳۵ق بوده است.)
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «ترجمه مهج الدّعوات»، به فارسی، که در رجب ۱۱۱۷ق آن را برای شاه سلطان حسین صفوی ترجمه نموده و به شماره ۳۱۱۷ در کتابخانه آستان قدس رضوی در مشهد مقدّس نگهداری می‌شود. (این ترجمه عالمانه اخیراً چاپ شده است) ۲. «ترجمه ادعیة الاسابیع».
[۱]حزین لاهیجی، محمد علی، تاریخ و سفرنامه حزین، ص۲۱۰.
