محمدباقر بن محمدکاظم اصفهانی

شیخ محمّدباقر بن ملّامحمّدکاظم اصفهانی، عالم فاضل و ادیب ماهر قرن سیزدهم و چهاردم هجری می‌باشد.

شیخ محمّدباقر بن ملّامحمّدکاظم اصفهانی، عالم فاضل و ادیب ماهر، در سال ۱۲۵۱ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّدحسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. سپس از درس میرزا علی‌نقلی طباطبائی، شیخ محمدتقی هروی، ملا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین‌العابدین مازندرانی بهره گرفت.
او از فقهاء و دانشمندان عالی‌قدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می‌رفت تا اینکه در سال ۱۳۳۲ق وفات یافته و در آن ارض اقدس مدفون شد.

۱.	↑ جعفریان، رسول، میراث اسلامی ایران، ج۱۰، ص۴۰۷.
۲.	↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۶۳ و ۳۶۴.
۳.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ص۲۲۰.