محمدباقر بن محمدمحسن شیرازی خوزانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ملامحمدباقر خوزانی بن ملامحمدمحسن شیرازی، از علمای
قرن سیزدهم هجری و مبلغ
فرقه شیخیه در
اصفهان می‌باشد.
ملامحمدباقر خوزانی بن ملامحمدمحسن شیرازی، از علمای
قرن سیزدهم هجری. پدرش از
شیراز به
اصفهان آمد و پس از تحصیل، در محلّه «خوزان» از توابع «سِدِه ماربین»
[خمینی شهر فعلی
] ساکن شد. ملّامحمّدباقر در نوجوانی به تحصیل علوم دینی پرداخت، ولی به
مسلک شیخیّه روی آورده و برای ترویج این فرقه تلاش زیادی به عمل آورد و تعدادی از اهالی سِدِه و دهات اطراف مسلک او را پذیرفتند از جمله برادرزاده‌اش محمّدرضا بن محمّدمهدی بن ملّامحمّدمحسن. این فعالیّت‌ها از سوی شیخیّه باعث اختلافات و درگیری‌های فراوانی در سِدِه شد تا اینکه عالمی جوان به نام میرمحمدحسین میردامادی معروف به «مقدّس» که از زُهّاد و مقدّسین آن دیار بود به مخالفت با شیخیّه پرداخت. ملّاباقر نیز عدّه‌ای را مامور مسموم کردن آن عالم ربّانی کرد و مقدّس مسموم شده و وفات یافت. این اقدامات موجب بیزاری پدرش ملّامحسن شد تا حدّی که فرزند را
نفرین کرد و از اعمال او ابراز تنفّر نمود.
سال فوت ملّاباقر معلوم نیست. محل
قبر او در مسجد ملّامحسن واقع در محلّه «خوزان» از توابع سِدِه ماربین قرار دارد.
کتب زیر از تالیفات اوست:
۱. «الاستصحاب» ۲. «ذرائع الاصول» ۳. «الرّضاع» ۴. «القرآن الکریم فی تفسیر قرآن العظیم» ۵. «اللوامع الفقهیّه»
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۲۵-۱۲۶.
