• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمداسماعیل بن محمدسمیع واحدالعین اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


محمداسماعیل بن محمدسمیع واحدالعین اصفهانی، از فلاسفه و مدرّسین حکمت در اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.


آخوند ملاّمحمّداسماعیل واحدالعین، فرزند محمّدسمیع، عالم فاضل، حکیم فیلسوف و عارف کامل، از فلاسفه و مدرّسین حکمت در اصفهان است. از افاضل شاگردان حکیم ملاّعلی نوری، و خود، در تدریس، خوش‌بیان و خوش‌تقریر بوده است. بسیاری از فضلاء و حکماء، از دست پروردگان او به شمار می‌روند؛ ازجمله حاج ملاهادی سبزواری که استاد را ذوالعیون می‌خوانده، و سال‌ها از محضر او مستفیض شده است. در تبیین و تدریسِ حکمت متعالیه ملاّصدرا استادی کم نظیر بوده، و به ایرادات مخالفان ملاّصدرا همچون شیخ احمد احسایی پاسخ‌هایی درخور داده است.
صاحب عنوان، در روزهای آخر عمر به تهران عزیمت کرد، و در رکاب فتحعلی شاه به سلطانیّه رفت. در آن جا بیمار، و راهی گیلان شد، و در محرّم ۱۲۴۲ق در آن جا وفات یافت.

آثار و تالیفات ایشان عبارت‌اند از:
۱. حاشیه بر اسفار؛
۲. حاشیه بر شوارق الالهام؛
[۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۱۴۴.    

۳. شرح الحکمه العرشیّه، که در آن، به ایرادهای شیخ احمد احسایی به ملاّصدرا پاسخ داده، و در حواشی کتاب عرشیّه، در سال ۱۳۱۰ق چاپ سنگی شده است؛
[۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۳، ص۳۶۸.    

۴. حاشیه بر مشاعر که در حواشی کتاب مشاعر در سال ۱۳۱۵ق در تهران چاپ سنگی شده است.
[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۲۰۰.    
[۴] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۷۳-۲۷۴.
[۵] حائری، عبدالحسین، فهرست مجلس، ج۳۵، ص۴۰۶.
[۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۱، ص۱۴۰.
[۷] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۶، ص۲۸۵.    
[۸] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۶، ص۲۱۵۲-۲۱۵۳.
[۹] مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپی عربی، ص۲۹۵.
[۱۰] صدرایی‌خویی، علی، آشنای حق، ص۲۸.
[۱۱] همایی، جلال‌الدین، مقالات ادبی، ص۴۲۹-۴۳۲.
[۱۲] تنکابنی، محمد، قصص العلماء، ص۱۵۱.
[۱۳] آشتیانی، جلال‌الدین، شرح احوال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۱۴.


۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۱۴۴.    
۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۳، ص۳۶۸.    
۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۶، ص۲۰۰.    
۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۷۳-۲۷۴.
۵. ↑ حائری، عبدالحسین، فهرست مجلس، ج۳۵، ص۴۰۶.
۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکرام البرره، ج۱، ص۱۴۰.
۷. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۶، ص۲۸۵.    
۸. ↑ معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم آلاثار، ج۶، ص۲۱۵۲-۲۱۵۳.
۹. ↑ مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپی عربی، ص۲۹۵.
۱۰. ↑ صدرایی‌خویی، علی، آشنای حق، ص۲۸.
۱۱. ↑ همایی، جلال‌الدین، مقالات ادبی، ص۴۲۹-۴۳۲.
۱۲. ↑ تنکابنی، محمد، قصص العلماء، ص۱۵۱.
۱۳. ↑ آشتیانی، جلال‌الدین، شرح احوال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۱۴.


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۵۲.    




جعبه ابزار