ملاّمحمّدابراهیم بن علی اکبر بن علی جان دهکردی اصفهانی، وی سال‌ها در اصفهان به درس حاجسیّدمحمّدباقر شفتی (حجّت الاسلام) و دیگران حاضر شد. تا به درجه رفیع اجتهاد نائل گردید. در مسجد محلّه نو اصفهان امامت می‌نمود. پس از مراجعه خوانین و مردم چالشتر به سیّدحجّت الاسلام، و درخواست جهت اعزام عالمی شایسته، مرحوم سیّد، طیّ نامه‌ای به تاریخ ۲۱ ذی الحجّه ۱۲۴۶ق مشارٌالیه را به آن ناحیه می‌فرستد. صاحب عنوان، جدّ خاندان آل ابراهیم دهکردی می‌باشد.
[۱]امامی‌نائینی، محمدعلی، تاریخ و جغرافیای چهارمحال، ج۱، ص۵۹۳.
