محمد بن سائب کلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابونضر محمد بن سائب کلبی (م
۱۴۶ق)، از عالمان به انساب و مفسران
قرن دوم هجری قمری در
کوفه بود.
ابونضر محمد بن سائب بن بشر نسابه کلبی اخباری کوفی، اهل کوفه
و از قبیله
کلب بن وبره یا
بنی عبدود بود
و از اصحاب امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام)
به شمار می رفت و از امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام)
و افرادی چون
شعبی،
ابی صالح و دیگران روایت کرده است و محدثانی چون فرزندش
هشام،
سفیان ثوری و
ابومعاویه از او حدیث نقل کرده اند. وی از شاگردان ابی صالح، جریر و
فرزدق بود
و از علمای کوفه محسوب می شد و در
تفسیر و تاریخ گذشتگان
تبحر داشت و به همین‌جهت
سلیمان بن علی عباسی، والی
بصره، منزلش را محل تدریس ایشان قرار داد تا برای مردم تفسیر قرآن بگوید.
برخی از رجال‌نویسان
اهل‌سنت او را در نقل حدیث ضعیف دانسته‌اند و برخی معتقدند که او از سبئی‌ها، پیروان
عبدالله بن سباء، می باشد که اعتقاد دارند که
حضرت علی(علیه‌السلام) زنده است و ظهور خواهد کرد و دنیا را پر از
عدل و داد می کند، بعد از اینکه پر از
ظلم و جور شده باشد.
رجالیون وی را
امامی مذهب دانسته‌اند.
ایشان دارای تألیفاتی بوده که از آن جمله است: تفسیر القرآن
آیات الاحکام تقسیم القرآن
و غریب القرآن.
وی سرانجام به سال ۱۴۶ق در کوفه از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۲-۷۳۳، برگرفته از مقاله «محمد کلبی».
