محمد بن مسلم (شخصیت رجالی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن مسلم ثقفی کوفی،
فقیه زمان خویش بوده و از
راویان مورد وثوق
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسلام) است.
محمد بن مسلم ملقب به «قصیر» و از روایان امام باقر و امام صادق (علیهما‌السّلام) بوده و روزگار
امام کاظم (علیه‌السّلام) را نیز دیده است. محمد بن مسلم از آن یگانه انسان‌هائی بوده است که در این جهان خاکی کمتر بوجود می‌آیند.
او نمونه‌ای عالی در صلاح، شایستگی و پیروی از
امامان و اطاعت از فرمان‌های ایشان بوده است و از نظر رفتار، دنباله‌روی رهبرانش و در میان مردم شناخته شده به امانت و درستی.
فضل و صلاح او مورد پذیرش مخالفان هم بوده است، جز اینکه آنان محمد را
رافضی می‌خوانده‌اند؛ همان عنوانی که او و همکیشانش آن را بهترین نام و عالی‌ترین افتخار برای خود می‌دانستند.
محمد بن مسلم فقیه عصر خویش شمرده شده است؛ عصری که از نظر رونق
فقه و کثرت فقها بهترین اعصار بشمار می‌رود. حتی
عبدالرحمان بن حجاج و
حماد بن عثمان که خود دارای منزلت والائی در فقاهت بوده‌اند، گفته‌اند که در میان
شیعه، فقیه‌تر از محمد بن مسلم وجود ندارد؛ در حالیکه در میان فقهای عصر کسانی بوده‌اند که به گفته امام ششم نگهبانان شریعت محمدی بوده‌اند.
آری، محمد بن مسلم فقیهی یگانه بوده است و چرا نباشد؟ که او به تنهائی از
امام باقر (علیه‌السّلام) سی هزار و از
امام صادق (علیه‌السّلام) شانزده هزار حدیث شنیده است و یک نظر گذرا بر کتب حدیث، فراوانی احادیث او را اثبات می‌کند و به هر حال سخنان تعریف‌آمیز ائمه درباره او زیاد است و هم او از اصحاب ششگانه امام باقر (علیه‌السّلام) بوده که به
اصحاب اجماع معروفند. محمد به سال ۱۵۰ ق. به سن هفتاد سالگی درگذشته و دو سال از عصر امام ابوالحسن الکاظم (علیه‌السّلام) را درک کرده است.
سایت مجمع جهانی شیعه‌شناسی، برگرفته از مقاله «راویان امام صادق(علیه السلام) ۲»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱۱/۳۰.
