محمد بن علی طنبوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر محمد بن علی طنبوری (م حدود
۲۹۰ق)، ملقب به ابوحشیشه، ادیب،
شاعر و موسیقی‌دان دربار
عباسیان در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوجعفر محمد بن علی بن امیة بن عمرو طنبوری، ملقب به ابوحشیشه، از پیشینه حیات وی اطلاعات زیادی در دست نیست، اما از حضور وی در دربار تنی چند از
خلفای عباسی برمی‌آید که از عمری نسبتاً طولانی برخوردار بوده است. او از عمویش
محمد بن ابی امیه شاعر و
مامون حکایت کرد.
جعفر بن ابی قدامه،
میمون بن هارون و
یعقوب بن اسرائیل نیز از او روایت کرده‌اند. وی ادیب، شاعر و موسیقی‌دان بود.
ابوالفرج اصفهانی می‌نویسد: خاندان ابوحشیشه همگی در دربار
ابراهیم بن مهدی خدمت می‌کردند و پدر و جد و دایی‌های وی از کاتبان دربار بودند.
او خود در کودکی به خوانندگی روی آورد و با کمک مخارق به دربار مامون (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) راه یافت و در دربار چند تن دیگر از خلفای عباسی، از جمله
متوکل (خلافت
۲۳۲-
۲۴۷ق) و
مستعین (خلافت
۲۴۸-
۲۵۲ق) به خوانندگی و مدح آنان پرداخت.
کتاب المغنی المجید و کتاب اخبار الطنبوریین اثر وی می‌باشد.
او سرانجام در حدود ۲۹۰
و به نقلی، قبل از سال
۲۷۹ق در
سامرا درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۶، برگرفته از مقاله «محمد طنبوری».
