• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن علی صیرفی (پژوهشکده‌باقرالعلوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: محمد بن علی صیرفی (مقالات مرتبط).

محمّد بن علی، ابو سمینة، الصّیرفی (بن ابراهیم بن موسی ابوجعفر القرشی)، از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) و از روات ضعیف شیعه و مشهور به دروغ‌گویی است.


او در کوفه مشهور به دروغ‌گویی بود و سپس وارد قم شد و مدّتی مهمان احمد بن محمد بن عیسی بود. سپس مشهور به غلو شد و مخفی گشت؛ امّا احمد بن محمد بن عیسی او را از قم اخراج کرد.
[۱] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۲۱.    
او را از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) دانسته‌اند.

مشهور به دروغ‌گویی بوده است؛
[۲] مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸.
غالی، فاسد الاعتقاد و ضعیف است.
[۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۹۷.    


نجاشی در رجال می‌گوید که او در کوفه مشهور به دروغ‌گویی بوده است و علاّمه مامقانی، دروغ‌گویی او را نقل می‌کند
[۴] مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸.
و آیةاللّه خویی در معجم الرّجال، او را ضعیف می‌داند.
[۵] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۱۹.    
ابن ولید، روایاتی را که «محمد بن احمد بن یحیی» از ابی سمینة نقل می‌کند، استثنا کرده و ضعیف ندانسته است.
[۶] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۱۹.    


از ابن ولید، عجیب است که از چنین فرد دروغ‌گو و منحرفی، روایات را قبول می‌کند شاید ایشان قرائنی بر صحّت داشته، که البتّه یقین و عقیده‌اش برای ما حجّت نیست.

الف- کتاب الدّلائل،
ب- کتاب الوصایا،
ج- کتاب العتق،
د- کتاب «عمّ یتسائلون»،
ه- کتاب الآداب.
[۷] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۲۰.    


۱. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۲۱.    
۲. ↑ مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸.
۳. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۹۷.    
۴. ↑ مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸.
۵. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۱۹.    
۶. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۱۹.    
۷. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۷، ص ۳۲۰.    


سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «دروغ پردازان در حوزه حدیث شیعه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۱۷.    



جعبه ابزار