محمد بن عبیدالله عتبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالرحمان محمد بن عبیدالله عتبی (م
۲۲۸ق)، شاعری مشهور و راوی اخبار و ایام العرب
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالرحمان
بن عبیدالله بن عمرو عتبی اموی قرشی، عتبی شهرت عدهای از اولاد
ابوسفیان است که نسبشان به
عتبة بن ابی سفیان میرسد. محمد
بن عبیدالله اهل
بصره و شاعری مشهور و نیکوسرا، ادیب، فاضل و راوی اخبار و ایام العرب بود
که بیشترین اخبار او از
بنی امیه و روزگاران ایشان بود و آنها را از
سعد قصیر روایت میکرد.
پدرش
عبیدالله هم از ادیبان فصیح به شمار میرفت.
چنانکه از روایات برمیآید، عتبی نخست در بصره میزیست و گویا دانش خویش را در همان مکان فرا گرفته و سپس راهی
بغداد شد. پدرش
عبیدالله،
سفیان بن عیینه و
ابومخنف لوط بن یحیی از جمله کسانی هستند که عتبی از آنها روایت کرده و نزد ایشان به کسب دانش پرداخته است.
مرزبانی دانش وی را ستوده و او را روایتگر اخبار و آداب دانسته است.
عتبی علاوه بر
حدیث، در
شعر نیز توانا بود و از ادیبان مشهور زمان خویش و آگاه به تاریخ و اخبار گذشتگان بود.
وی در
بغداد حلقه تدریس داشت و شاگردان و راویانی از او بهره بردند که از آن میان افرادی چون
ابوحاتم سجستانی،
ابوالفضل ریاشی و
اسحاق بن محمد نخعی را میتوان نام برد.
در برخی منابع آمده است که وی به نوشیدن
شراب اشتهار داشت.
عتبی به سال ۲۲۸ق در بصره درگذشت
دارای آثاری بوده که عبارتاند از: الاخلاق، اشعار الاعاریب، الذبیح، اشعار النساء، اللائی احببن ثم ابغضن و الخیل.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۹-۷۲۰، برگرفته از مقاله «محمد عتبی».