محمد بن عبدالله انصاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن مثنی انصاری (
۱۱۸-
۲۱۵ق)، از نوادگان
انس بن مالک و از راویان
اهل‌سنت که رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را محدثی
ثقه، راستگو، دانشمند و در حد
اجتهاد دانسته‌اند.
ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن مثنی انصاری بصری بخاری، از نوادگان انس بن مالک بود و در سال ۱۱۸ق به دنیا آمد.
در دوران جوانی مشغول آموختن شد و از
زفر فقیه و
سعد بن صلت قاضی بهره برد و همچنین
فقه را از
سوّار بن عبدالله و
عبیدالله عنبری یاد گرفت و از
شعبه و
حمید طویل نیز روایت کرد.
بخاری و قتیبه از وی روایت کرده‌اند.
رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را محدثی ثقه،
راستگو، دانشمند و در حد اجتهاد دانسته‌اند.
انصاری علاوه بر فعالیت‌های علمی، در عرصه‌های اجتماعی نیز حضور داشت، چنان‌که در دوره
هارون (خلافت
۱۷۰-
۱۹۳ق) مدتی
قاضی بصره بود و بعدها قاضی
بغداد شد، هر چند
امین عباسی (خلافت ۱۹۳-
۱۹۸ق) او را از این منصب عزل کرد.
سال مرگ او را به اختلاف از
۲۱۲ تا ۲۱۵ق در بصره ذکر کرده‌اند.
تنها اثر باقی مانده او کتاب الوقف می‌باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۶۲-۶۶۳، برگرفته از مقاله «محمد انصاری».
