• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن عبدالله رعینی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوالعباس محمد بن عبدالله رعینی (م ۲۹۹ق)، مشهور به ابن عبدون، از نحویان و فقیهان حنفی مذهب قرن سوم هجری قمری و قاضی قیروان بود.


ابوالعباس محمد بن عبدالله بن عبدون بن ابی ثور رعینی، مشهور به ابن عبدون، منسوب به قبیله‌ای یمنی از منطقه رعین است،
[۱] ر. ک: سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۷۶.
چرا که او را هم پیمان آنان دانسته‌اند.
[۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۲۳.    
ابن عبدون از علمای شمال آفریقا بود. از سلیمان بن عمران افریقی و دیگران روایت کرد و ابوجعفر طحاوی از او روایت نمود. ابن عبدون عالِم به مذهب عراقیین بود و فقه را نزد ابوحنیفه فرا گرفت و علم نحو و عربی را به خوبی می‌دانست. از طرف ابراهیم بن احمد به مدت دو سال (۲۷۵-۲۷۷ق) قضاوت قیروان را برعهده گرفت و در مسجد جامع قیروان به قضاوت می‌نشست.
[۳] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۶۷.    
او فقیهی حنفی و نیز شاعر
[۴] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۵۷۰.
و اصولی بود و به سال ۲۹۹ق در شمال آفریقا وفات یافت.

کتاب‌های زیر آثار اوست: الاعتلال لابی حنیفه و الاحتجال بقوله (۱۹ جزء) الآثار در فقه
[۵] قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۶۷.    
و قصیده رائیه در تاریخ.
[۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۲۳.    
[۷] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۸، ص۱۰۵.    
[۸] بستانی، پطرس، دائرة المعارف، ج۱، ص۵۹۴.
[۹] قمی، شیخ عباس، هدیة الاحباب، ص۷۴.
[۱۰] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۱.    
[۱۱] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۵.
[۱۲] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۲۹.    


۱. ↑ ر. ک: سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۷۶.
۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۲۳.    
۳. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۶۷.    
۴. ↑ جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۵۷۰.
۵. ↑ قرشی، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۶۷.    
۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۲۳.    
۷. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۸، ص۱۰۵.    
۸. ↑ بستانی، پطرس، دائرة المعارف، ج۱، ص۵۹۴.
۹. ↑ قمی، شیخ عباس، هدیة الاحباب، ص۷۴.
۱۰. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۱.    
۱۱. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱۵.
۱۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۳۲۹.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۹۸، برگرفته از مقاله «محمد رخجی».


رده‌های این صفحه : شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | فقهای حنفی قرن 3 (قمری) | قاضیان افریقا | مؤلفان قرن 3 (قمری) | نحویان قرن 3 (قمری)
جعبه ابزار