محمد بن ذوئیب عمانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعباس محمد بن ذوئیب عمانی (حدود
۱۰۰-
۲۲۸ق)، از شعرای
دولت عباسی قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعباس محمد بن ذوئیب بن محمد عمانی تمیمی فقیمی راجز حنظلی دارمی نهشلی، برخی وی را اهل جزیره و از موالیان
بنی تمیم و سپس
بنی فقیم به شمار آورده‌اند.
عده‌ای هم او را اهل
بصره دانسته‌اند.
عمانی مدت طولانی از عمرش را به
عمان رفت و در آنجا سکنی گزید و زمانی که از آنجا به
بغداد برگشت، لقب عمانی گرفت.
او از
نوح بن جریر روایت کرده است.
عمانی از شعرای دولت عباسی به شمار می‌رفت که اشعاری رجزگونه داشت و با خلفایی چون
مهدی (خلافت
۱۵۸-
۱۶۹ق)،
هارون (خلافت
۱۷۰-
۱۹۳ق) و
مامون (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) ملاقات داشت و در اشعارش آنها را مورد مدح و ستایش قرار داده و از این طریق به جوایز و اموال فراوانی رسید. او با شاعرانی چون اشجع، سلم و مروان معاصر بوده است.
پس از ۱۳۰ سال عمر
به سال ۲۲۸ق از دنیا رفت،
بنابراین ولادت او در حدود ۱۰۰ق بوده است.
اثر او دیوان شعری در پنجاه ورقه می‌باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۲۲، برگرفته از مقاله «محمد عمانی».
