محمد امامی خوانساری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«شیخ محمد امامی نجفی خوانساری» در
شب جمعه ماه
رجب ۱۳۱۲ ق در
نجف اشرف و در خاندان
علم و فضیلت و
تقوا دیده به جهان گشود. وی در محضر اساتید نامداری حضور یافت و پس از کسب
اجازه اجتهاد از
میرزای نائینی به
ایران هجرت کرد و پس از فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی در همان‌جا رحلت کرد.
پدرش مرحوم آیت‌الله
ملا محمدعلی نجفی خوانساری، از علمای بزرگ روزگار بود که در شب جمعه،
لیله الرغائب، سوم رجب ۱۳۳۲ وفات یافت و در صحن مطهر
امیرمؤمنان علیه‌السّلام مدفون گردید. والده ایشان نیز زنی پارسا، عالمه و عابده بود که هاجر خاتون نام داشت و در صحن شریف امیرمؤمنان علیه‌السّلام ، زیر ناودان طلا مدفون است.
جد مادری وی، علامه
میرزا احمد کاشانی، معروف به فیضی بود که در
فقه و
اصول تالیفاتی داشت و به سال ۱۲۸۶ ق در نجف اشرف رحلت کرد. او از نوادگان محقق شهیر
ملا محسن فیض کاشانی رحمة‌الله‌علیه بود و به افتخار شاگردی علامه
شیخ مرتضی انصاری رحمة‌الله‌علیه نیز نائل آمد.
محمد پس از فراگیری مقدمات، به منظور احاطه بر
علوم عقلی و
نقلی در محضر اساتید نامداری حضور یافت. وی بخشی از جلد پنجم کتاب شرح
لمعه و اندکی از
رسائل مرحوم شیخ انصاری را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشی از کتاب قوانین را نیز در محضر عالم وارسته، حاج شیخ علی قمی آموخت. همچنین برای فراگیری کتاب
جامع السعادات مرحوم نراقی، صبح‌ها پس از ادای فریضه دقایقی را به حضور ایشان مشرف می‌شد و از علم وافر و انفاس قدسیه آن بزرگوار بهره می‌گرفت. از دیگر اساتید ایشان آیت‌الله
سید حسین اشکوری (متوفای ۱۳۴۹ ق) بود که وی
مکاسب را نزد آن مرحوم فراگرفت.
او با بهره‌مندی از ذهن خلاق، هوش سرشار و درک عمیق خود توانست مراتب ترقی علمی را به سرعت طی کند و به مقام استادی نائل گردد، چندان که در سن ۱۶ سالگی تدریس شرح لمعه را آغاز کرد، حال آن که خود در مقام آموختن، تنها صفحاتی معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، رسائل، مکاسب و
کفایة را نیز در روزگار جوانی به نحو احسن تدریس نمود و در وادی
حکمت و
کلام نیز بی آنکه در محضر استادی زانو زده باشد،
اسفار و
شرح منظومه مرحوم سبزواری و
شرح تجرید را تدریس می‌کرد.
مدت دو سال نیز دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیت‌الله
میرزا محمد نائینی فراگرفت و از جانب ایشان به کسب
اجازه اجتهاد نائل گشت.
در
تابستان ۱۳۴۳ ق، به دنبال کسالت و بیماری مزمن و تب شدید، به سفارش اطبا از
نجف اشرف به
ایران آمد و در شهر
اراک رحل اقامت افکند و تدریس
علوم دینی را در
حوزه علمیه این شهر ادامه داد. در ایام
ماه مبارک رمضان نیز پس از اقامه
نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا می‌کرد و مشتاقان بی شماری از انفاس قدسیه او بهره‌مند می‌شدند.
در سال‌های اقامت در سلطان آباد اراک، چندین بار به
زیارت عتبات عالیات مشرف شد و در
ذی الحجه ۱۳۸۳ ق نیز برای ادای فریضه
حج و زیارت مرقد مطهر
نبی اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، به سرزمین وحی رهسپار شد.
آن
فقیه عارف سرانجام در سال ۱۴۰۰ ق و در سن ۸۸ سالگی، پس از عمری تلاش و مجاهدت علمی و معنوی، ندای حق را لبیک گفت و در جوار رحمت پروردگار سکنی گزید.
۱-
منهاج الاحرام در
احکام حج.
۲-
تسدید القواعد (حاشیه مبسوط بر رسائل مرحوم شیخ مرتضی انصاری)
۳-
المواهب (حاشیه متوسط بر مکاسب شیخ انصاری)
۴-
بغیه الطالب (حاشیه مبسوط بر مکاسب)
۵- شرح
دعا صباح منسوب به حضرت
امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به فارسی
۶-
فلسفه و
اسرار حج (فارسی)
۷-
الکلم النابغه.
۸-
الرحمه السائغه ۹-
رساله مبسوط در انفعال ماء قلیل
۱۰- علل اختلاف الحدیث
۱۱-
رساله مبسوطه در
تعادل و تراجیح ۱۲-
رساله در مسائل
اصالة الصحة و
القرعه ۱۳-
رساله در جمع بین
حکم ظاهری و
واقعی ۱۴-
رساله در جمع بین
امارات و اصول
۱۵-
رسالة فی ان صیغة الامر موضوعة
لمطلق الطلب
۱۶- حاشیه
نجات العباد
نرم افزار تا حضور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
