محمد آی تیمور
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد آی تیمور یکی از امیران سربداران بود که دو سال و دو ماه حکومت کرد. او از غلامان
عبدالرزاق باشتینی یا
وجیهالدین مسعود بود که بعد از کشته شدن وجیهالدین مسعود به حکومت رسید.
سربداران، جنبش و قیام
شیعیان سبزوار بر ضد
مغولان در سده هشتم قمری بود. سربداران دوازده امیر بودند که یکی پس از دیگری، حدود نیم
قرن، در فاصله بین درگذشت
ابوسعید بهادرخان در
۷۳۶، تا یورش
تیمور گورکان حکومت کردند
و قلمرو آنها منطقه شرقی و شمال
ایران در آن زمان را دربر میگرفت.
پس از کشته شدن وجیهالدین مسعود، یکی از غلامان او
یا به نوشته
خواندمیر از غلامان امیر عبدالرزاق به نام آی تیمور به حکومت رسید.
آی تیمور در دوره حکمرانی امیر عبدالرزاق مأموریت یافته بود تا به جنگ امیر عبدالله، حاکم قهستان، برود. او در این نبرد شکست خورد، اما پس از چندی به یاری وجیهالدین مسعود وی را شکست داد.
آی تیمور پس از کشته شدن
وجیهالدین مسعود در خزانه را گشود و به سربداران بخشش بسیار کرد.
پس از آن، برخی از قلعههایی را که از دست رفته بود، گشود و به این ترتیب، بر اهمیت خود افزود.
اگرچه آی تیمور حاکمی شایسته بود، در
محرم ۷۴۷ در توطئه درویشان که احتمالا خواهان سیاستی خصمانهتر بودند، برکنار شد. چندی بعد نیز، به دستور خواجه
شمسالدین علی چشمی و به دست مولانا حسن آخی کشته شد.
قتل او دورهای از بیثباتی را در پی داشت.
آی تیمور دو سال و دو ماه حکومت کرد.
(دو سال و یک ماه)
•
رضا رضازاده لنگرودی، دانشنامه جهان اسلام، برگرفته از مقاله «سربداران»، تاریخ بازبینی ۱۴۰۱/۰۷/۲۳.