او نخستین سرداری بود که ابوبکر برای فتح عراق اعزام کرد. مثنّی کسی بود که ابوبکر و مسلمانان را به فتح ایران ترغیب کرد و قدرت ایرانیان را در چشم آنان کوچک نمایاند. وی در عراق با ایرانیان وارد نبرد شد و ناحیه «کَسکَر» را غارت کرد. ابوبکر پس از چندی خالد بن ولید را به یاری‌اش فرستاد و این سرآغاز فتوحات بود. در سال ۶۱۴ م رهبری قبیله بنی‌شیبان را در جنگ «ذی‌قار» به عهده داشت و بر ایرانیان پیروز شد.
پس از کشتن پادشاه خردسال، اردشیر پسر شیرویه، «شهربراز» سردار ایرانی حکومت ایران را به دست گرفت. شهربراز سپاهی به فرماندهی بهمن جاذویه تدارک دید که در «قسّ‌الناطف» در کناره فرات با مسلمانان رویارو شدند. مسلمانان از پلی که میان ایشان قرار داشت گذشتند و با ایرانیان نبرد کردند.این نبرد در تاریخ به «جنگ جسر» معروف شده است.
