متشابه من وجه، جایی است که آیه‌ای از جهتی محکم باشد، و از جهتی دیگر متشابه ؛ و این به خاطر نسبی بودن مفهوم احکام و تشابه است؛ چنان که علامه طباطبایی رحمة‌الله‌علیه می‌فرماید: در قرآن کریم آیه‌ای نداریم که هیچ گونه دسترسی به مراد واقعی‌اش نباشد و آیات قرآنی یا مانند خود محکمات ، بلاواسطه محکمند، یا مانند متشابهات با واسطه محکمند.
[۱]طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، قرآن دراسلام، ص۴.
[۲]جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، ج۳، ص (۶۵-۷۰).
