|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
مالک بن ریب مازنی تمیمی، شاعر و ادیب عصر اموی بود که حجاج بن یوسف ثقفی را در شعرش هجو کرد. او سرانجام به سال ۶۰ قمری در مرو درگذشت. مالک بن ریب بن حوط بن قرطِ مازنی تمیمی، شاعری ظریف و ادیب بود، در عین حال، زبانی تند و گزنده داشت و اوایل عصر اموی شهرت یافت. او حجاج را در شعرش هجو کرد و حجاج به تعقیبش پرداخت. از این‌رو، او گریخت و مدتی به راهزنی پرداخت، تا این‌که سعید بن عثمان، امیر خراسان، در صحرا با مالک برخورد کرد و چون او را صالح یافت با خود به خراسان برد. مالک در فتح سمرقند حضور داشت. او سپس پارسایی و زهد پیشه کرد و سرانجام، به سال ۶۰ قمری در «مرو» جان سپرد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۰۵. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
