• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مأمور به منجز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مأمورٌبه منجّز به معنای فعل متعلق طلب ، غیر مشروط به زمان آینده می‌باشد.



مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می‌شود که به مجرد تعلق امر به آن، می‌توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می‌گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
[۳] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۱۲۷.



واجب منجّز.


۱. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۳۳۹.    
۲. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۹۲.    
۳. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۱۲۷.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۸، برگرفته از مقاله «مأموربه منجز».    




جعبه ابزار