• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لُدّ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: لُدّ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: لدد (مفردات‌قرآن)، لدد (مفردات‌نهج‌البلاغه).


لُدّ:(وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدًّا)
[۱] مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    

«لُدّ» (با ضم لام و تشديد دال) جمع‌ «أَلَد» (بر وزن عدد) به معناى دشمنى است كه خصومت شديد دارد،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۳۹.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۴۱.    
و به كسانى گفته مى‌شود كه در دشمنى كردن متعصب، لجوج و بى‌منطقند.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۱۶۸.    



(فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا)
[۵] مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    
(و ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم براى آن‌كه پرهیزگاران را به وسيله آن بشارت دهى، و گروه دشمنان سرسخت را با آن انذار كنى.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۱۲.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه لد جمع الد است، كه مشتق از لدد به معناى خصومت است.
[۷] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۶۱.    
[۸] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۱۷.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۱۳.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۲۳.    
)

۱. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۳۹.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۴۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۱۶۸.    
۵. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۹۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۱۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۶۱.    
۸. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۱۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۱۳.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۲۳.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لُدّ»، ص۴۸۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مریم | لغات قرآن
جعبه ابزار