لُبَد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لُبَد:(يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَداً) «لُبَد» از مادّه
«لَبَد» (بر وزن لغت) به معناى شى‌ء متراكم و انبوه است،
و در اينجا به معناى مال فراوان است.
(یَقُولُ اَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً) (به دروغ مى‌گويد: «مال زيادى را در كارهاى خير نابود كرده‌ام!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه لبد به معناى بسيار است، سياق اين آيه و ساير آيات تا آخر سوره چنين مى‌رساند كه در آن روزها شخصى اظهار
اسلام و يا تمايل به اسلام نموده، مقدارى از مال خود را هم
انفاق نموده و آن را بسيار دانسته، و منت نهاده و گفته
(أَهْلَكْتُ مالًا لُبَداً)، و در پاسخ اين منت كه نهاده آيات مورد بحث نازل شده، و سخن او را چنين رد كرده كه: رستگارى و رسيدن به حيات طيب و ميمون دست نمى‌دهد، مگر با تحمل سختى انفاق در راه
خدا، و دخول در زمره كسانى كه به راستى
ایمان آورده يكديگر را به صبر و مرحمت سفارش مى‌كنند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لُبَد»، ص۴۸۰.
