لَوَّوا (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَوَّوا:(اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ) «لَوَّوا» از مادّه «لىّ» در اصل
به معناى «تابيدن طناب» است،
و به همين مناسبت،
به معناى برگرداندن سر
و يا تكان دادن سر، نيز آمده است.
(وَ اِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُم مُّسْتَكْبِرُونَ) (نگامى كه
به آنان گفته شود: «بياييد تا
پيامبر خدا براى شما طلب آمرزش كند.»، سرهاى خود را از روى استهزا
و غرور تكان مىدهند؛
و آنها را مىبينى كه از سخنان تو اعراض كرده
و تكبّر مىورزند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه تلوية كه مصدر فعل لووا مىباشد، مصدر باب تفعيل از ماده لوى
و مصدر ثلاثى مجردش لى است، كه
به معناى ميل
و انحراف است. معناى عبارت اين است كه: وقتى
به منافقين گفته مىشود بياييد تا
رسول اللَّه براى شما از
خدا طلب آمرزش كند- اين پيشنهاد وقتى
به آنان داده مىشده كه فسقى يا
خيانتى مرتكب مىشدند
و مردم از آن با خبر مىگشتند- از روى اعراض
و استكبار سرهاى خود را بر مىگردانند
و تو آنان را مىبينى كه از پيشنهاد كننده روى گردانيده، از اجابت او استكبار مىورزند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لَوَّوا»، ص۴۹۰.