لَوَّوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَوَّوا:(اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ) «لَوَّوا» از مادّه «لىّ» در اصل به معناى «تابيدن طناب» است،
و به همين مناسبت، به معناى برگرداندن سر و يا تكان دادن سر، نيز آمده است.
(وَ اِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُم مُّسْتَكْبِرُونَ) (نگامى كه به آنان گفته شود: «بياييد تا پيامبر خدا براى شما طلب آمرزش كند.»، سرهاى خود را از روى استهزا و غرور تكان مى‌دهند؛ و آن‌ها را مى‌بينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبّر مى‌ورزند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تلوية كه مصدر فعل لووا مى‌باشد، مصدر باب تفعيل از ماده لوى و مصدر ثلاثى مجردش لى است، كه به معناى ميل و انحراف است. معناى عبارت اين است كه: وقتى به منافقين گفته مى‌شود بياييد تا
رسول اللَّه براى شما از خدا طلب آمرزش كند- اين پيشنهاد وقتى به آنان داده مى‌شده كه فسقى يا خيانتى مرتكب مى‌شدند و مردم از آن با خبر مى‌گشتند- از روى اعراض و استكبار سرهاى خود را بر مى‌گردانند و تو آنان را مى‌بينى كه از پيشنهاد كننده روى گردانيده، از اجابت او استكبار مى‌ورزند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لَوَّوا»، ص۴۹۰.
