• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لَهات (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لَهات (به فتح لام) از واژگان نهج البلاغه به معنای زبانک (گوشتی آویزان از سقف حلق انسان به شکل زبان) است. جمع آن لَهوات (به فتح لام) می‌باشد. این کلمه به صورت مفرد و جمع سه بار در نهج البلاغه آمده است.



لَهات به معنای زبانک است و آن گوشتى است به شكل زبان كه از سقف حلق انسان آويخته است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) به يكى از حاكمان خويش نوشته است: «أَمّا بَعْدُ، فَإِنَّكَ مِمَّنْ أَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلَى إِقَامَةِ الدِّينِ، وَ أَقْمَعُ بِهِ نَحْوَةَ الاَْثيمِ، وَ أَسُدُّ بِهِ لَهاةَ الثَّغْرِ الْـمَخوفِ. فَاسْتَعِنْ بِاللهِ عَلَى ما أَهَمَّكَ.» «لهاة» همان زبانک است كه گفته شد، محمد عبده گويد آمدن لهاة براى آن است كه آن حضرت مرز را به دهان انسان تشبيه كرده است. يعنى «تو از آنانى هستى كه از او در اقامه دين مدد مى‌جويم و به وسيله او تکبر گناهكار را مى‌شكنم و با او زبانک مرز مخوف را مى‌بندم كه مبادا بالا رود و راه براى دشمن باز شود.» (شرح‌های خطبه: )
و درباره حق تعالى فرموده: «الَّذِي كَلَّمَ مُوسى تَكْلِيماً، وَ أَرَاهُ مِنْ آيَاتِهِ عَظيماً، بِلاَ جَوَارِحَ وَ لاَ أَدَوَات، وَ لاَ نُطْق وَلاَ لَهَوَات.» لهوات (مثل ثمرات) جمع لهاة به معنى زبانک است يعنى «خدا با موسی سخن گفت و آيات بزرگ خود را به او نشان داد بدون اعضاء و آلات و بدون نطق و زبانک‌ها.» (شرح‌های خطبه: )
و نيز درباره حق تعالى فرموده: «يُخْبِرُ لاَ بِلِسَان وَ لَهوَات، وَ يَسْمَعُ لاَ بِخُروُق وَ أَدَوَات.» (خبر مى‌دهد امّا نه با كام و زبان، مى‌شنود ولى نه به واسطه دستگاه شنوايى كه از مجرا، استخوان‌ها و پرده‌ها تشكيل شده.) (شرح‌های خطبه: ) ظاهرا منظور باز و بسته شدن دهان است.

این کلمه سه بار به طور مفرد و جمع آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۵۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۱، ص۳۸۵.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۸۶، نامه ۴۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۸۴، نامه ۴۶.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۲۰، نامه ۴۶.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۸۵، خطبه۴۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۷، خطبه۴۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۲۵۰.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۲۷.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۴.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۰۸، خطبه۱۸۲.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۷، خطبه۱۷۰.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۲، خطبه۱۸۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۵، خطبه۱۸۲.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۰.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰۷.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۵۲.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۶۱.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۰.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۲۷، خطبه۱۸۶.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۴۶، خطبه۱۸۱.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۴، خطبه۱۸۶.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۲۵، خطبه۱۸۶.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۶۷.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۹۸.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۲۱۶.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۲۲۰.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۸۴.    
۳۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۸۶، خطبه۴۶.    
۳۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۰۸، خطبه۱۸۲.    
۳۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۲۷، خطبه۱۸۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لهاة»، ج۲، ص۹۵۳.    






جعبه ابزار