لَنُبَوِّئَنَّهُمْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَنُبَوِّئَنَّهُمْ:
(لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا) «لَنُبَوِّئَنَّهُمْ» در اصل از مادّه
«بَواء» به معناى تساوى اجزاى مكان است،
به عكس «
نَبْوَه»(بر وزن مبدأ) كه به معناى عدم تساوى اجزاى مكان است. بنابراين، جمله
«بَوَّأْتُ لَهُ مَكَاناً» يعنى محل را براى او صاف كردم، و سپس به معناى آماده ساختن محلى براى كسى آمده است و از مادّه
«تبوئه» (بر وزن تذكرة) به معناى سكنى دادن به قصد
بقاء و دوام نيز آمده است.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با لَنُبَوِّئَنَّهُمْ:
(وَ الَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي اللّهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ لَأَجْرُ الآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ) (كسانى كه پس از آنكه مورد ستم واقع شدند، در راه
خدا هجرت كردند، در اين
دنیا جايگاه و مقام شايسته‌اى به آن‌ها مى‌دهيم؛ و پاداش
آخرت، از آن هم مهم‌تر است اگر مى‌دانستند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضى در تفسير كلمه حسنة كه در جمله
(لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً) قرار دارد گفته‌اند: يعنى شهر خوبى بجاى آن شهرى كه ترک گفتند، و آن مكه و حوالى آن بود كه وطن ايشان بود، آن گاه استدلال كرده‌اند به اينكه كلمه لنبوئنهم از باب بوأت له مكانا است يعنى مكانى را جهت جاى دادن كسى صاف كردم. بعضى ديگر گفته‌اند: يعنى حالت خوبى، كه منظور از آن فتح و پيروزى و نجات از ذلت و زير دستى كفار است، و بنا بر اين تفسير جمله لنبوئنهم ... ، استعاره به كنايه است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ) (و كسانى كه
ایمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادند، آنان را در قصرها و غرفه‌هايى از
بهشت جاى مى‌دهيم‌كه نهرها در زير آن جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه خوب است پاداش عمل‌كنندگان!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: لنبوئنهم از مصدر نبوئة است، كه به معناى جاى دادن، و منزل دادن كسى است براى هميشه، و كلمه غرف جمع غرفه است، كه به معناى خانه بسيار زيبايى است كه در بلندى قرار داشته باشد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لَنُبَوِّئَنَّهُمْ»، ص۴۸۷.
