لَقْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَقْط (به فتح لام و سکون قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای برداشتن چیزی از زمین بدون زحمت است.
سه مورد از ماده
لقط در «
نهج البلاغه» آمده است..
لَقْط (مثل عقل) برداشتن چيزى از زمين بدون زحمت است.
«
لَقَطَ الشيءَ لَقْطاً: اخذهُ من الارض بلا تعبٍ.»
مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اهل
شام كه به
صفّین آمده بودند فرموده:
«جُفاةٌ طَغامٌ، عَبيدٌ أَقْزامٌ، جُمِّعوا مِنْ كُلِّ أَوْب، وَ تُلُقِّطوا مِنْ كُلِّ شَوْب، مِمَّنْ يَنْبَغي أَنْ يُفَقَّهَ وَ يُؤَدَّبَ.» «آنها سنگدلان، اوباش و بردگانى اراذلند كه از هر سو گرد آمده‌اند و از گروه‌هاى مختلف تركيب يافته‌اند. (اينان) از كسانى هستند كه سزاوار است بفهمند و ادب شوند.»
«تُلُقِّطوا مِنْ كُلِّ شَوْب.» یعنی «از هر آميختگى گرفته شده‌اند.»
محمد عبده گويد منظور آلودگى نسب است.
ابن ابی الحدید فرقه‌هاى مختلط گفته است.
و درباره خودش فرموده:
«وَ إِنّي لَعَلَى الطَّريقِ الْواضِحِ أَلْقُطُهُ لَقْطاً.» «من در طريق واضح و آشكار هستم و آن‌را از ميان باطل‌ها به طور مخصوص اخذ مى‌كنم و برمى‌گزينم.»
سه مورد از این ماده در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لقط»، ج۲، ص۹۴۷.
